بنی ادم اعضای یکدیگرند. که در افرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد اورد روزگار. دگر عضوها را نماند قرار
توکز محنت دیگران بی غمی. نشاید که نامت نهند ادمی
سعدی